2.2 Zaman Air Batu

Zaman Air Batu merujuk kepada tempoh di mana suhu global menurun dengan ketara, menyebabkan pembentukan ais yang meluas di kawasan kutub dan pergunungan.

Zaman Air Batu tidak memberikan kesan terhadap landskap fizikal bumi dan hidupan.

Air batu tebal yang menutupi Kutub Utara dan Kutub Selatan dikenali sebagai lapisan ais.

Zaman Air Batu masih berterusan sehingga hari ini tanpa sebarang perubahan dalam suhu bumi.

Peningkatan suhu global selepas Zaman Air Batu menyebabkan kecairan air batu.

Tahap pertama pengglasieran berlaku sekitar 900-600 juta tahun dahulu.

Zaman Miosen berlaku antara 23 juta hingga 5 juta tahun dahulu dan merupakan sebahagian daripada Zaman Air Batu.

Pada Zaman Pliosen, berlaku penyejukan global yang lebih panas daripada Zaman Miosen.

Zaman Pleistosen merupakan tempoh di mana manusia mula mengetahui cara membuat api.

Manusia tiba di Australia melalui jalan darat dari Asia Tenggara sekitar 50,000 tahun dahulu.

Zaman Holosen bermula 100,000 tahun dahulu dan masih berterusan hingga kini.

Roda dan tulisan kuneiform telah dicipta kira-kira 5,500 tahun dahulu dalam Zaman Holosen.

Teori Milankovitch menyatakan bahawa pusingan bumi mengelilingi matahari tidak mempunyai sebarang kesan terhadap perubahan iklim.

Zaman Air Batu terbahagi kepada tiga tahap utama.

Glasier utama berlaku sebanyak 11 kali dalam Zaman Pleistosen.

Tamadun manusia berkembang dalam pelbagai bidang seperti pendidikan, pentadbiran, keagamaan, dan undang-undang dalam Zaman Holosen.

Zaman Air Batu hanya berlaku dalam tempoh 1,000 tahun yang lalu.

Zaman Pliosen menyaksikan pembentukan daratan tinggi seperti Grand Canyon di Colorado, Amerika Syarikat.

Bumi mengalami penyejukan global hanya sekali dalam sejarahnya.

Zaman Holosen menyaksikan peningkatan dalam aktiviti pertanian manusia.